ABOUT PROJECT

Italo Calvino, “Görünmez kentler”i şöyle betimler; “İki yolu var acı çekmemenin. Birincisi pek çok kişiye kolay gelir: Cehennemi kabullenmek ve onu görmeyecek kadar onunla bütünleşmek. İkinci yol: Cehennemin ortasında cehennem olmayan kim ve ne var, onu aramak ve bulduğunda tanımayı bilmek, onu yaşatmak, ona fırsat vermek…” Aslında uzun zamandır bu halde bulunan bu çevre - çember- içinde bulunduğu durumu hak etmeden yıpranmıştır. Ama sonunda gerçekte olması gereken konuma kavuşması için fırsat verilmiş ve tanınmaya, nezih bir yaşama kavuşarak hayatına devam edecektir… Bursa, Osmangazi beldesi içerisinde kör “NOKTA” olarak kalmış bölge, “aslında cümle sonunda kullanılacak nokta değil de tam da cümle içerisinde kullanılacak ve özneye etki edecek tümleç olması gerekliymiş gibi duruyor”. Yarışma şartnamesinde tespit edilen ihtiyaçlar ve amaçlar ardı sıra desteklenerek kurgulanmıştır. Kentler yaşanmışlıklarıyla var olurlar ve kimliklerini kurulurken değil yaşarken alırlar. İzler bırakmıştır her yaşayan can, esen rüzgar, dikilen ağaç, katman katman yükselen toprak. Her gelen bir bellek oluşturarak ince veya kalın da olsa bir zar katmanı eklemiştir. Grid’leri belirlenmiş bir düzende yer yer ona uymuş, yer yer tanımayarak hücresinden dışarı çıkmıştır. Evet… Değil midir en güzel örneği “tarihi yaya aksı” … Dolayısıyla proje bağlamında oluşturan kurgu; geçmişin izini ve yaşanana; geçmişi terkden ziyade, kabul ediyor ve onu yoğurmak istiyor…ama seçici ve iyiyi oynuyor… hatırda kalan anılar her zaman güzel olanlardır. Kentsel ölçekte alana giriş kapıları; metro istasyonları, ana arterler ve tarihi yaya aksı doğrultusundaki kılcalların devamlılığıyla oluşturulmuştur… Kentten parka yaklaşım akslar dışında sanal çeperlerde meydancıklar – ara buluşmalar- oluşturulmuş ve içe yönelim bu safhadan sonra olması düşünülmüştür. Yine “ B1 , B2, B3 ” bölgelerinin yarışma alanı dışında olmasına rağmen iyileştirilmesi ve en son etapta parkı destekleyen, orta ölçekte ek hizmet veren alanlar olarak tutulması ve kazandırılması düşünülmüştür. Alan, Osmangazi caddesine dik ana promenad ile iki bölgeye ayrılmış ve orta alanda bir meydana kucak açmıştır. Metro istasyonlarına çıkan Kemal Bengü caddesinden girişi alan ve tüm “su, doğalgaz, elektrik tesisatlarını da” altında barındıran eski yol izi iyileştirilerek korunmuş ve meydanın etkinliğini daha da güçlendirerek tematik parka gezginleri yönlendirmiştir. Park , yeşil bir örtü üzerine katman katman kurularak canlandırılmıştır… akslar, onların buluştuğu meydan, meydanın tuttuğu “beş” ana kütle ve ihtiyaçlara cevap veren ve “bölge” lerini tutan diğer kütle kolonileri… Gökdere’ ye gönderme yapan alandaki ara kılcal dereler ve bölgeyi dikine bölümlendiren su havuzu parkın canlılığına derece veren bir öğe gibi davranıyor. Tüm bu yeşil topoğrafyayı bir müzik eşliğinde harekete geçiren, dans ettiren akslar, kılcallar, kütle kolonileri ve su öğesi üzerlerinde bulunan bir örtü ile dinginliğine kavuşuyor. Bu dinginliği yer yer delen beş ana kütle tekrar bir hareket vererek tüm alanı topraktan alıp gök ile temas ettirerek müziğin devamlılığını sağlıyor… “bitmesin…” der gibi... Alan genel kurguda yeşil örtü üzerine kurulu, meydanlar özgün doğal taş kaplama, tematik park içerisinde bulunan meydan ise doğal ahşap kaplama, yine su havuzu ve dereler doğal taş kaplama, ana ve kılcal yaya yolları ise yine özgün doğal taş kaplama, “beş” ana kütle aynı vasıfta olup hepsi çift cidarlı – içte cam yüzey dışında ise tel gölgelikli örtü ile kaplı- , diğer kütle kolonileri yatay çizgilere hakim, yine çift cidarlı – içte cam yüzey dışta kontrollü yatay çelik gölgelikler ile kaplı, diğer iki temizlik merkezleri ise brüt beton yüzeye sahip. Parkın üzerindeki örtü ise hafif tel ve çelik malzeme seçilerek kurgulanmıştır. Tören alanındaki izler ise yeşil üzerine serpilmiş ahşap oturma öğeleridir. Alana yerleştirilmiş beş ana kütle ve diğer yapıların toplam alanı emsal sınırları dahilinde ve 4050 m2’ dir. Turist otobüsleri için ayrılan bölge ve tören için hizmet eden bina topoğrafyanın altında hizmet vermektedir. “PARK dört mevsim yarı açık,açık ve kapalı mekanları, gezi alanları, buluşma noktaları, sanatsal etkinlikleri ile ferah bir alanda canlılık oluşturmaya çalışmaktadır” “ Yine de tasarım ; mekanlar, topoğrafya, yüzeyler ve hava; oraya hayat veren insanların etkisiyle gerçekliğe kavuşacak ve sonlanacaktır…”